ఏకాంత వేళ... ఉప్పొంగే భావాల...

వాన రాకకి తన్మయత్వంతో మయూరి నాట్యం చేస్తున్నప్పుడు, వసంతాన్ని పసిగట్టి ఆనందంతో కోకిల రాగం తీస్తున్నప్పుడు, పరస్పర ప్రేమ పరవశంతో యుగళం ఏకమవుతున్నప్పుడు, ఏకాంతం పరిఢవిల్లుతుంది... మీరు గమనించారా? ప్రకృతి ఏకాంతవాసి అని? ఏకాంతంలో సృష్టి జరుగుతుందని...

Wednesday, October 13, 2010

సేదతీరనీ { గీతాంజలి ~ 25 }

బడలికైన రేయిలో నన్ను ప్రయాస పడకుండా నిదురలోకి జారుకోనివ్వు, నా నమ్మకాన్ని నీపై ఉంచి

నీరసిస్తున్న నా చిత్తాన్ని నీ ఆరాధనకై నిస్సారమైన సన్నాహానికి నెట్టుకోనీకు స్వామీ!

హాయిగొలుపు తొలి వేకువ మేల్కొలుపులో పొద్దు వెలుగుని పునరుద్ధరించేందుకు
తన అలసిన నయనాలపై చీకటి దుప్పటి కప్పేది నీవే కదా స్వామీ!




చావా కిరణ్ అనువాదం ఇక్కడ




In the night of weariness let me give myself up to sleep without struggle, resting my trust upon thee.

Let me not force my flagging spirit into a poor preparation for thy worship.

It is thou who drawest the veil of night upon the tired eyes of the day to renew its sight in a fresher gladness of awakening.