దివ్య దర్శనం { గీతాంజలి ~ 13 }

ఏ పాట అయితే పాడటానికి వచ్చానో అది నేటికీ పాడలేదు

నా కాలాన్నంతా నా వాయిద్యానికి తంతులు వేయడంలోను తీయడంలోను గడిపేసాను

సమయం ఇంకా రాలేదు, పదాల పొందికా కుదరలేదు

నా హృదయంలో వేదనాభరిత కోరిక మాత్రం మిగిలి ఉంది

ఇంకా మొగ్గ విచ్చుకోలేదు; గాలి మాత్రం భారంగా కదులుతుంది

నేను అతని రూపమూ ఎరుగను, అతని స్వరమూ ఎరుగను

నేను విన్నది నా వాకిట ముంగిట ఆతని మృదువైన అడుగుల జాడ మాత్రమే

పగలంతా నేల మీద అతని పీఠం పరచడంలోనే గడిచిపోయింది

కానీ దీపం వెలిగించలేదు అందుకే అతన్ని లోపలకి ఆహ్వానించలేను

అతనిని కలుసుకోవాలనే ఆశతో బతుకుతున్నాను; కానీ దర్శనం ఇంకా జరగలేదు.




The song that I came to sing remains unsung to this day.
I have spent my days in stringing and in unstringing my instrument.
The time has not come true, the words have not been rightly set;
only there is the agony of wishing in my heart.
The blossom has not opened; only the wind is sighing by.
I have not seen his face, nor have I listened to his voice;
only I have heard his gentle footsteps from the road before my house.
The livelong day has passed in spreading his seat on the floor;
but the lamp has not been lit and I cannot ask him into my house.
I live in the hope of meeting with him; but this meeting is not yet.