ఎర్ర జాబిలి

చిరుగాలి కవ్వింపుగా కదం తొక్కుతోంది
ఏ కార్యం తలపోసిందో!

ఆతని కోసమేనేమో!

దూరంగా గాలికి విన్యాసాలు చేస్తున్న ఆ కురులు ఆమె ఉనికిని ఇట్టే తెలిపేసాయి!
గుండె కవాటపు వేగంతో ఆతని అడుగులు


ఆతని రాకని గమనించిన ఆమె క్షణాల్లో మొహం చాటుకుంది
ఎదురుచూపులకి ఎరుపెక్కిన ఆమె కళ్ళు
ఆతని చూసిన కోపంతో ఎరుపెక్కిన ఆమె బుగ్గలు
ఇంకాసేపట్లో ప్రళయం అన్నట్లు...

అడుగులు మందగించాయి..

చూపులు కలిపే ఆతని ప్రయత్నం విఫలం
బుజ్జగింపుల నిట్టూర్పులు వ్యర్ధం..


మోకరిల్లిన అతను

మౌనమే మధ్యవర్తిత్వం నెరపుతుంది


చేయి కలిపిన అతను
ఆమె స్పందనే తెలియనట్లు!




చొరవ చేసి చూపుని బంధించే ప్రయత్నంలో
నిండుగా ఆతని రెండు చేతుల్లో ఆమె బింబం

చూపు కలవక, రెప్ప నిలవక
కనులలోన కొలనులాయెను

 
ఎర్ర జాబిలి ఎరుపు పోయెను
కోపమేమో కౌగిలాయెనే!









మనసు మాటలు మౌ.....న..మే!