మనసు అను క్షణం నీ కోసం పరుగులు తీస్తుంది
అలసట తెలియకూడదని కబుర్లు చెప్తూ నేనూ దానితో...
.
.
మెరిసీ మెరిసి అలసిన సూరీణ్ని పడమర తన లోయలో దాచుకొంటోంది
నిత్యం పరుగులు తీసే గోదారికీ సంద్రం చేతులు చాస్తుంది
చీకట్లో మగ్గే నింగికీ జాబిల్లి జాబునిస్తుంది
మరి నా నిరీక్షణ ఎప్పుడు ఫలిస్తుంది...?
నీ సంగమంలో ఈ పరుగు ఎప్పుడు నిలుస్తుంది...?
ఆ క్షణాలిచ్చే మధురానుభూతితో
నడవగలను జీవితాంతం నీతో
నేనిక పరుగెట్టలేను...
3 comments:
బాగుంది దీపుగారూ.
దీనంతటికీ నాకొక పరిష్కారం కనిపిస్తుమంది.పెళ్ళి చేసేసుకోండి:)
అప్పుడే అలిసిపోతే ఎలా! కోరుకున్న తోడు దొరికేవరకూ ఆగకుండా పరిగెట్టాలి.. తప్పదు :))
@రాధిక గారు, నిషీ గారు
అయితే నాకొక తోడుని వెతికి పెట్టండి... :-)
Post a Comment