నీ లీల చేత... {గీతాంజలి ~ 1}

నీవు నాకు అంతం లేకుండా చేసావు, నీ లీల చేత. దుర్బలమైన ఈ పాత్రని నిరంతరం ఖాళీ చేసి, నవ చైతన్యంతో నింపుతావు.

నీ చిరు మురళికి ఊపిరి ఊది కొండల్లో లోయల్లో నిత్య నూతనమైన రాగాలని పలికించినట్టు

అమరమైన నీ చేతుల స్పర్శ చేత, అల్పమైన నా హృదయం కట్టలు తెంచుకున్న ఆనందంతో అనిర్వచనీయమైన అనుభూతిని పలుకుతుంది

అపారమైన నీ కానుకలు నా ఈ చిన్న చేతుల్లోకే చేరుతున్నాయి. యుగాలు జారిపోతున్నాయి, నీవు కుమ్మరిస్తూనే ఉంటావు, అయినా నింపడానికి ఇంకా చోటు ఉంది.


Thou hast made me endless, such is thy pleasure. This frail vessel thou emptiest again and again, and fillest it ever with fresh life.

This little flute of a reed thou hast carried over hills and dales, and hast breathed through it melodies eternally new.

At the immortal touch of thy hands my little heart loses its limits in joy and gives birth to utterance ineffable.

Thy infinite gifts come to me only on these very small hands of mine. Ages pass, and still thou pourest, and still there is room to fill.


ఆ మధ్య ఎప్పుడో అనువాదాలు చేద్దామనిపించింది. ఆలోచనా పరిధిని పెంచుకోడానికి, భాష మీద పట్టు సంపాదించుకోడానికి.
కానీ ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. బొల్లోజు బాబా గారు హృద్యంగా చేసిన అనువాదాలు చదువుతున్నప్పుడు, నేను కూడా చెయ్యాలని అనిపించేది. అయినా తీరిక చేసుకోలేదు. ఈ మధ్య చావా కిరణ్ గీతాంజలి అనువాదం మొదలపెడితే, నాకూ గాలి మళ్ళింది. ఎప్పుడో చేద్దామనుకున్న దానికి, ఇంతమంది చేస్తూ నాకు మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తు చేస్తుంటే, ఇప్పుడు కాకపోతే మళ్ళీ చెయ్యలేనేమో అని నేనూ మొదలుపెట్టాను. ప్రేరణగా నిలిచిన వారిరువురికీ కృతజ్ఞతలతో...