దివ్య రాగం... {గీతాంజలి ~ 3}

నీవెలా పాడతావో నాకు తెలియదు, నా స్వామీ! నేను ఎప్పటికీ అబ్బురంతో మౌనంగా వింటాను.

నీ రాగాల కాంతి ఈ ప్రపంచాన్ని ప్రకాశింపచేస్తుంది. నీ రాగాల ప్రాణ వాయువు విశ్వాంతరాళాల్లో వ్యాపించి ఉంది. పావనమైన నీ రాగాల ప్రవాహం కఠినమైన అడ్డంకులని చేధిస్తూ పరవళ్ళు తొక్కుతుంది.

నీ పాటతో మమేకమవ్వాలని నా హృదయం ఉవ్విళ్ళూరుతుంది, కానీ గొంతు విప్పడానికి విఫలయత్నం చేస్తుంది. గొంతు విప్పి, మాటలు పాట కాలేక, తత్తరపడుతూ నేను రోదిస్తాను. ఓ నా స్వామీ! నీవు అనంతమైన నీ రాగాల వలలో నా హృదయాన్ని బందీని చేసావు కదా!.



I know not how thou singest, my master! I ever listen in silent amazement.

The light of thy music illumines the world. The life breath of thy music runs from sky to sky. The holy stream of thy music breaks through all stony obstacles and rushes on.

My heart longs to join in thy song, but vainly struggles for a voice. I would speak, but speech breaks not into song, and I cry out baffled. Ah, thou hast made my heart captive in the endless meshes of thy music, my master!