నీ సమక్షంలో... {గీతాంజలి ~ 5}

నీ పక్కన కూర్చునే క్షణ కాలపు భోగం కోసం నేనడుగుతున్నాను. నా చేతిలో ఉన్న పనులన్నీ తరువాత పూర్తి చేస్తాను.

నీ మోముకి కనుచాటుగా నా హృదయానికి అలుపు లేదు తెరపి లేదు, నా పని అంతులేని ప్రయాస అవుతుంది ఒడ్డేలేని సాగరంలో చిక్కుకున్నట్టు

ఈరోజు వేసంగి నా తలుపు తట్టింది తన కువకువలు కిలకిలలతో; తుమ్మెదలు తమ గాధలని తెరపి లేకుండా గానం చేస్తున్నాయి పూతోట కొలువులో

నాలో ఊరట వెల్లివిరుస్తున్న ఈ మౌన సమయాన, నీ ఎదుట ప్రశాంతంగా కూర్చుని నా జీవన సంకల్పాన్ని గానం చేస్తాను.



I ask for a moment's indulgence to sit by thy side. The works that I have in hand I will finish afterwards.

Away from the sight of thy face my heart knows no rest nor respite, and my work becomes an endless toil in a shoreless sea of toil.

Today the summer has come at my window with its sighs and murmurs; and the bees are plying their minstrelsy at the court of the flowering grove.

Now it is time to sit quite, face to face with thee, and to sing dedication of live in this silent and overflowing leisure.

దివ్య చైతన్యం... {గీతాంజలి ~ 4}

నా జీవన చైతన్యమా! నీ చైతన్య స్పర్శ నా అంగాంగంపై ఉందనే స్పృహతో, నా దేహాన్ని నిత్యం పరిశుద్ధంగా ఉంచుకో యత్నిస్తాను.

నా చిత్తంలో ఆత్మ జ్యోతిని రాజేసిన సత్యానివి నీవేననే స్పృహతో, నిత్యం నా ఆలోచనల నుండి అసత్యాలని దూరం చేయ యత్నిస్తాను.

నా హృదయాంతరపు కోవెలలో నీవు ఆసీనుడవై ఉన్నావనే స్పృహతో, నిత్యం నా హృదయం నుండి చెడుని పారద్రోలి, నా ప్రేమని కుసుమింపచేయ యత్నిస్తాను.

నా చేతలకి సత్తువనిచ్చేది నీ మహిమేనన్న స్పృహతో, నిరంతరం నా చేతల్లో నిన్ను ఆవిష్కరించే ప్రయత్నం చేస్తాను.




Life of my life, I shall ever try to keep my body pure, knowing that thy living touch is upon all my limbs.

I shall ever try to keep all untruths out from my thoughts, knowing that thou art that truth which has kindled the light of reason in my mind.

I shall ever try to drive all evils away from my heart and keep my love in flower, knowing that thou hast thy seat in the inmost shrine of my heart.

And it shall be my endeavour to reveal thee in my actions, knowing it is thy power gives me strength to act.

దివ్య రాగం... {గీతాంజలి ~ 3}

నీవెలా పాడతావో నాకు తెలియదు, నా స్వామీ! నేను ఎప్పటికీ అబ్బురంతో మౌనంగా వింటాను.

నీ రాగాల కాంతి ఈ ప్రపంచాన్ని ప్రకాశింపచేస్తుంది. నీ రాగాల ప్రాణ వాయువు విశ్వాంతరాళాల్లో వ్యాపించి ఉంది. పావనమైన నీ రాగాల ప్రవాహం కఠినమైన అడ్డంకులని చేధిస్తూ పరవళ్ళు తొక్కుతుంది.

నీ పాటతో మమేకమవ్వాలని నా హృదయం ఉవ్విళ్ళూరుతుంది, కానీ గొంతు విప్పడానికి విఫలయత్నం చేస్తుంది. గొంతు విప్పి, మాటలు పాట కాలేక, తత్తరపడుతూ నేను రోదిస్తాను. ఓ నా స్వామీ! నీవు అనంతమైన నీ రాగాల వలలో నా హృదయాన్ని బందీని చేసావు కదా!.



I know not how thou singest, my master! I ever listen in silent amazement.

The light of thy music illumines the world. The life breath of thy music runs from sky to sky. The holy stream of thy music breaks through all stony obstacles and rushes on.

My heart longs to join in thy song, but vainly struggles for a voice. I would speak, but speech breaks not into song, and I cry out baffled. Ah, thou hast made my heart captive in the endless meshes of thy music, my master!

భక్త గానం... {గీతాంజలి ~ 2}

నీవు నన్ను పాడమని అజ్ఞాపించినప్పుడు నా హృదయం అతిశయంతో పగిలిపోతుంది అనిపిస్తుంది; అప్పుడు నీ మోముని చూస్తాను, వెనువెంటనే నా కళ్ళలోకి నీళ్ళు చేరుకుంటాయి.

నా జీవనంలో అపస్వరాలన్నీ కరిగిపోయి ఒక తియ్యని ఏకతాళమవుతుంది - నా ఆరాధన ఎగిరే సముద్ర పక్షిలా బ్రహ్మాండంగా రెక్కలు విచ్చుకుంటుంది.

నీవు నా గానంలో ఆనందం పొందుతావని తెలుసు. గాయకుడిగా మాత్రమే నీ సన్నిధిలోకి చేరతానని తెలుసు.

రెక్కలు చాచిన నా పాట అంచుల ద్వారా నీ పాదాలని స్పృశిస్తాను, వాటిని చేరుకోవాలని ఎన్నడూ నేను ఆశపడగలిగే వాడిని కాను.

గానోల్లాసపు మత్తులో నన్ను నేను మరచి నిన్ను మిత్రమా అని పిలుస్తాను, నా ప్రభూ!



When thou commandest me to sing it seems that my heart would break with pride; and I look to thy face, and tears come to my eyes.

All that is harsh and dissonant in my life melts into one sweet harmony - and my adoration spreads wings like a glad bird on its flight across the sea.

I know thou takest pleasure in my singing. I know that only as a singer I come before thy presence.

I touch by the edge of the far-spreading wing of my song thy feet which I could never aspire to reach.

Drunk with the joy of singing I forget myself and call thee friend who art my lord.

నీ లీల చేత... {గీతాంజలి ~ 1}

నీవు నాకు అంతం లేకుండా చేసావు, నీ లీల చేత. దుర్బలమైన ఈ పాత్రని నిరంతరం ఖాళీ చేసి, నవ చైతన్యంతో నింపుతావు.

నీ చిరు మురళికి ఊపిరి ఊది కొండల్లో లోయల్లో నిత్య నూతనమైన రాగాలని పలికించినట్టు

అమరమైన నీ చేతుల స్పర్శ చేత, అల్పమైన నా హృదయం కట్టలు తెంచుకున్న ఆనందంతో అనిర్వచనీయమైన అనుభూతిని పలుకుతుంది

అపారమైన నీ కానుకలు నా ఈ చిన్న చేతుల్లోకే చేరుతున్నాయి. యుగాలు జారిపోతున్నాయి, నీవు కుమ్మరిస్తూనే ఉంటావు, అయినా నింపడానికి ఇంకా చోటు ఉంది.


Thou hast made me endless, such is thy pleasure. This frail vessel thou emptiest again and again, and fillest it ever with fresh life.

This little flute of a reed thou hast carried over hills and dales, and hast breathed through it melodies eternally new.

At the immortal touch of thy hands my little heart loses its limits in joy and gives birth to utterance ineffable.

Thy infinite gifts come to me only on these very small hands of mine. Ages pass, and still thou pourest, and still there is room to fill.


ఆ మధ్య ఎప్పుడో అనువాదాలు చేద్దామనిపించింది. ఆలోచనా పరిధిని పెంచుకోడానికి, భాష మీద పట్టు సంపాదించుకోడానికి.
కానీ ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. బొల్లోజు బాబా గారు హృద్యంగా చేసిన అనువాదాలు చదువుతున్నప్పుడు, నేను కూడా చెయ్యాలని అనిపించేది. అయినా తీరిక చేసుకోలేదు. ఈ మధ్య చావా కిరణ్ గీతాంజలి అనువాదం మొదలపెడితే, నాకూ గాలి మళ్ళింది. ఎప్పుడో చేద్దామనుకున్న దానికి, ఇంతమంది చేస్తూ నాకు మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తు చేస్తుంటే, ఇప్పుడు కాకపోతే మళ్ళీ చెయ్యలేనేమో అని నేనూ మొదలుపెట్టాను. ప్రేరణగా నిలిచిన వారిరువురికీ కృతజ్ఞతలతో...