ఏకాంత వేళ... ఉప్పొంగే భావాల...
వాన రాకకి తన్మయత్వంతో మయూరి నాట్యం చేస్తున్నప్పుడు, వసంతాన్ని పసిగట్టి ఆనందంతో కోకిల రాగం తీస్తున్నప్పుడు, పరస్పర ప్రేమ పరవశంతో యుగళం ఏకమవుతున్నప్పుడు, ఏకాంతం పరిఢవిల్లుతుంది... మీరు గమనించారా? ప్రకృతి ఏకాంతవాసి అని? ఏకాంతంలో సృష్టి జరుగుతుందని...
Saturday, July 31, 2010
అనుజడి
స్తబ్ధుగా తను
ఎప్పుడు కుండపోతా అన్నట్టు ఆకాశం
దట్టమైన ఆ మేఘాలు ఎక్కడి నీటితో అల్లుకున్నాయో?
ఏ ఆలోచనల ఆవిరి ఆమె కళ్ళలో ముసురుకుందో?
ఏ పవనమో వీచి ఏ మేఘాన్నో కరిగించింది..
జన జనా వాన
చెట్లపైనా
గుట్లపైనా
ఏం జరిగిందో మరి ఆ కళ్ళూ కరిగాయి
టపా టపా కన్నీరు
చెక్కిళ్ళపైనా
గుండెలపైనా
జన జనా వాన
టప టపా కన్నీరు
ఒక్కసారిగా ఆగిపోయాయి
మళ్ళీ ఏం జరిగిందో మరి
జన జనా వాన
టప టపా కన్నీరు
మళ్ళీ ఆగిపోయాయి
వాన కురిసింది కన్నీరు కురిసింది
వాన కురిసింది కన్నీరు కురిసింది
ఏ ఆలోచనల ఆవిరి తన కళ్ళలో ముసురుకుంది?
ఈ జడి ఈ రోజు ఆగేనా?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
బాగుంది.
కానీ బొమ్మ కవిత ముందు తేలిపోతుంది.
కనీసం బొమ్మను కవితకు కిందకి జరపగలరు.
కిరణ్ చెప్పినట్ట బొమ్మ కవితముందు తేలిపోయింది. అద్భుతంగ రాశావు!
*"ఏ ఆలోచనల ఆవిరి తన కళ్ళలో ముసురుకుంది?"*
ఏ కన్నీటి ఆవిరి నిన్ను ఇంత గొప్పగా ఆలోచింపజేశాయో?
ఏ భావాల తాకిడి నీ ఈ కవితకు తొలి అక్ష్రాలందించాయో?
మనసుని మైమరిపించింది ఈ కవిత!
*"ఈ జడి ఈ రోజు ఆగేనా?"*
నీ ఈ కవితా వర్షానికెవ్వరు నల్లగొడుగుపట్టడం లేదు.
అనందంగా తలమునకలవుతున్నారు ;) మేఘమా ఆపకు నీ కుండపోతను!
Baagundi
kundapotha vaana aagipothundi jal jlaa paare neetini migilchi, Gundelanu thadipina kanneru aagipothundi gunde bhaaraanni konchem tagginchi ...
kaani aa gunde telisina maro gunde iche odaarpu savvadi vuppongishundi ee gundeni anantha aanadamayam tho .......
కిరణ్, భాస్కర్, వాసు
చాలా నెనర్లండీ.. మొదటినుండీ బొమ్మ ముందు పెట్టి తరవాత రాస్తున్నా కదా, అదే కొనసాగించేద్దాము :)
Post a Comment