చేరదీయుమా { గీతాంజలి ~ 19 }

1.
మేఘాలు ఆవృతమై చీకటి అలుముకుంటుంది.
ఓ, ప్రియా, ఎందుకు నన్ను తలుపుకి ఆవలే ఒంటరిగా ఎదురుచూసేట్టు వదిలివేసావు?

తీరికలేని మిట్ట మధ్యాహ్నపు పని వేళల్లో నేను పదిమందితో ఉంటాను,
కానీ ఎవరూలేని ఈ చీకటి వేళ నిన్ను మాత్రమే నేను అపేక్షించేది.

నువ్వు నాకు కనపడకపోతే, నన్ను ఇలానే పూర్తిగా వదిలివేస్తే,
నిడువైన ఈ వాన ఘడియలని ఎలా దాటవేయాలో నేనెరుగను

నింగిలో దూరంగా అలుముకున్న చీకటిని తదేకంగా చూస్తూ ఉన్నాను,
నా మనసు రోదిస్తూ ఎడతెగక గాలితో తిరుగాడుతుంది.

2.
మేఘాలు ఆవృతమై చీకటి అలుముకుంటుంది.
ఓ, దయామయా, ఎందుకు నన్ను తలుపుకి ఆవలే ఒంటరిగా ఎదురుచూసేట్టు వదిలివేసావు?

తీరికలేని మిట్ట మధ్యాహ్నపు పని వేళల్లో నేను పదిమందితో ఉంటాను,
కానీ ఎవరూలేని ఈ చీకటి వేళ నిన్ను మాత్రమే నేను అపేక్షించేది.

నువ్వు నాకు కనపడకపోతే, నన్ను ఇలానే పూర్తిగా వదిలివేస్తే,
నిడువైన ఈ వాన ఘడియలని ఎలా దాటవేయాలో నేనెరుగను

నింగిలో దూరంగా అలుముకున్న చీకటిని తదేకంగా చూస్తూ ఉన్నాను,
నా మనసు రోదిస్తూ ఎడతెగక గాలితో తిరుగాడుతుంది.


చావా కిరణ్ అనువాదం ఇక్కడ


Clouds heap upon clouds and it darkens. Ah, love, why dost thou let me wait outside at the door all alone?

In the busy moments of the noontide work I am with the crowd, but on this dark lonely day it is only for thee that I hope.

If thou showest me not thy face, if thou leavest me wholly aside, I know not how I am to pass these long, rainy hours.

I keep gazing on the far-away gloom of the sky, and my heart wanders wailing with the restless wind.