ఏకాంత వేళ... ఉప్పొంగే భావాల...

వాన రాకకి తన్మయత్వంతో మయూరి నాట్యం చేస్తున్నప్పుడు, వసంతాన్ని పసిగట్టి ఆనందంతో కోకిల రాగం తీస్తున్నప్పుడు, పరస్పర ప్రేమ పరవశంతో యుగళం ఏకమవుతున్నప్పుడు, ఏకాంతం పరిఢవిల్లుతుంది... మీరు గమనించారా? ప్రకృతి ఏకాంతవాసి అని? ఏకాంతంలో సృష్టి జరుగుతుందని...

Tuesday, September 14, 2010

చేరదీయుమా { గీతాంజలి ~ 19 }

1.
మేఘాలు ఆవృతమై చీకటి అలుముకుంటుంది.
ఓ, ప్రియా, ఎందుకు నన్ను తలుపుకి ఆవలే ఒంటరిగా ఎదురుచూసేట్టు వదిలివేసావు?

తీరికలేని మిట్ట మధ్యాహ్నపు పని వేళల్లో నేను పదిమందితో ఉంటాను,
కానీ ఎవరూలేని ఈ చీకటి వేళ నిన్ను మాత్రమే నేను అపేక్షించేది.

నువ్వు నాకు కనపడకపోతే, నన్ను ఇలానే పూర్తిగా వదిలివేస్తే,
నిడువైన ఈ వాన ఘడియలని ఎలా దాటవేయాలో నేనెరుగను

నింగిలో దూరంగా అలుముకున్న చీకటిని తదేకంగా చూస్తూ ఉన్నాను,
నా మనసు రోదిస్తూ ఎడతెగక గాలితో తిరుగాడుతుంది.

2.
మేఘాలు ఆవృతమై చీకటి అలుముకుంటుంది.
ఓ, దయామయా, ఎందుకు నన్ను తలుపుకి ఆవలే ఒంటరిగా ఎదురుచూసేట్టు వదిలివేసావు?

తీరికలేని మిట్ట మధ్యాహ్నపు పని వేళల్లో నేను పదిమందితో ఉంటాను,
కానీ ఎవరూలేని ఈ చీకటి వేళ నిన్ను మాత్రమే నేను అపేక్షించేది.

నువ్వు నాకు కనపడకపోతే, నన్ను ఇలానే పూర్తిగా వదిలివేస్తే,
నిడువైన ఈ వాన ఘడియలని ఎలా దాటవేయాలో నేనెరుగను

నింగిలో దూరంగా అలుముకున్న చీకటిని తదేకంగా చూస్తూ ఉన్నాను,
నా మనసు రోదిస్తూ ఎడతెగక గాలితో తిరుగాడుతుంది.



చావా కిరణ్ అనువాదం ఇక్కడ


Clouds heap upon clouds and it darkens. Ah, love, why dost thou let me wait outside at the door all alone?

In the busy moments of the noontide work I am with the crowd, but on this dark lonely day it is only for thee that I hope.

If thou showest me not thy face, if thou leavest me wholly aside, I know not how I am to pass these long, rainy hours.

I keep gazing on the far-away gloom of the sky, and my heart wanders wailing with the restless wind.

2 comments:

Vijay Bhaskar said...

very affective translation indeed.
nenoo o prayatnam chesaanu. :-)

మేఘాలతో పాటూ, చీకటీ చిక్కబడుతోంది. ప్రియా, నన్ను మాత్రం వాకిట అవతలే వేచి చూడమన్నావు..
మద్యాహ్నపు హడావిడి అంతా.. మందితోనే నాకు.. కానీ ఈ రాతిరి వేళ, నా కోరిక నీవే కదా.. నేను నీ కొరకే కదా..

కానీ, నువ్వు నీ దర్శనాన్ని ఈయక.. నా మటుకు నన్ను వదిలేస్తే..
ఈ ఒంటరి వర్షపు ఘడియలను ఎలా దాటను నేను ?

నేను రేయిలోకి సూటిగా చూస్తూ ఉండిపోయాను.. నింగి లోతుల్లోకి..
నా హృదయం మాత్రం, గాలి వాటు గా కదిలిపోతోంది.. నిస్పృహతో..

i liked ur writings a lot.

ఏకాంతపు దిలీప్ said...

@ విజయ్ భాస్కర్ గారు,
మీరు చాలా స్వేచ్ఛ తీసుకుని అనువాదం చేసారు... తేలికగా చాలా బాగుంది... థాంక్యూ :)